دین = فهم امیدوارانه آینده + ساخت آینده
نکتهای که در آیات ۱۰۵ و ۱۰۶ سورۀ مبارکۀ انبیاء وجود دارد، این است که این آیه، برای هر دینداری یک نشانه است و آن خلاصه کردن معنای دینداری در فهم آینده و آیندهسازی است. اساساً کسی که با تاریخ بشریت، با تاریخ انبیا، زمان حال و آیندهای که خداوند تبارک و تعالی بشارت داده، پیوند نداشته باشد و دینداریاش، دینداری محدود زمینی؛ یعنی محدود به زمان حال باشد، در حقیقت فهمی از دین نداشته و به معنای واقعی هیچ پیوندی با دین ندارد.
وعده تحقق حتمی «بشارت مشترک ادیان آسمانی» ؛ نشانهی جدی برای پیوند پیروان ادیان با آیندهسازی
همۀ انبیاء، بشارت پیروزی و حاکمیت صالحان زمین را دادهاند. مطابق آیات 105 و 106 سورۀ مبارکۀ انبیاء جریان دینداری هیچگاه شکست نمیخورد. پایگاههای فرهنگی صالحان در روی زمین، عبادتگاهها، مساجد، سازمانها و جریانهای فرهنگی هیچوقت مغلوب طاغوتها نبوده و نخواهد شد.
بشارت مشترک قرآن و سایر کتب الهی درباره آینده؛ علّت آرامش و قدرت بشر برای آیندهسازی
طبق آیات ۱۰۵ و۱۰۶ سورۀ مبارکۀ انبیاء اصطلاح وراثت یک کد است، یک رمز برای همه کسانیست که اهل تفکر هستند. چه زمانی وراثت زمین به بندگان صالح خواهد رسید؟ حاکمان کنونی زمین انسانهایی جنایتکار و اهل طاغوت هستند، اما روند تاریخ و حرکت زندگی سالم به این سمت است، که روز به روز مستکبرین، افراد غیرصالح و طاغوتها ضعیفتر خواهند شد، تا در نهایت به شکست آنها توسط صالحین منجر شده و زمین به صالحین ارث خواهد رسید.
«زمان حال» تونلی برای اتصال به تمام «گذشته» و تمام «آینده»
با توجه به آیات 105 و 106 سورۀ مبارکۀ انبیاء گفتیم که همۀ انبیاء این بشارت را به پیروان خود دادهاند که زمین از آنِ بندگان صالح خدا خواهد شد؛ بنابراین تمام گذشتگان، زندگان و آیندگان در واقع یک واحد را تشکیل میدهند.
قرآن، معتبرترین منبع در ارائهی فرمولهای آیندهشناسی
بدون شناخت آینده، خصوصیات و محتوای آن نمیتوانیم زمان حال را مدیریت کرده و به همۀ رفتارهای اجتماعی، سیاسی، تربیتی، اقتصادی و خانوادگی خود جهتدهی کنیم. معتبرترین منبع در آیندهشناسی قرآن کریم و کلام خداست، که آخرین کتاب آسمانی نازل شده به بشر است.
فهم و کشف آینده؛ قدم اول در ساخت آینده
انسان هر چقدر در ساختن آینده سهم داشته باشند، ارزش کار، میزان لذت بردن از زمان حال و ثواب جاودانۀ بیشتری به دست میآورد. انسانها در انتخابها، ارتباطات، رفتار و افکاری که در زمان حال دارند، سنگ بنای یک تمدن الهی و انسانی را برای آینده گذاشته و در آینده سهیم میشوند.
تاثیر تمام کُنشهایِ «زمان حالِ» انسان در آیندهی او و دیگران
از نظر دین اسلام، انسانها به اندازۀ سهم و نقشی که در ساخت آینده دارند، قیمت پیدا میکنند. قیمت دنیایی، حس اعتماد به نفس، لذت بردن از زندگی حال و همچنین قیمت آخرتی و ابدی انسانها، به میزان نقشی است که هر انسان در ساختن آینده دارد.
بشارتِ «یک آینده روشنِ مشترک» به بشر در تمام ادیان آسمانی
برای خداوند تبارک و تعالی گذشته، حال و آینده یکی است. خداوند موجودی ورای ماده بوده و اسیر محدودیتهای زمانی و مکانی نیست؛ بنابراین زمانی که انسان را خلق کرده، آیندۀ انسان برای او روشن بوده و آن را از طریق همۀ انبیا به بشر بشارت داده است.
امید به آینده، لازمه زندگی شاد و سالم در زمان حال
گذشته و آینده و تعلق قلبی نسبت به این دو زمان است که به اکنون ما شکل داده، به زندگی ما معنا بخشیده و برایمان آرامش و قدرت فراهم میکند. مسئلۀ جاودانگی و مسئلۀ آیندهسازی به قدری مهم است، که خداوند تبارک و تعالی هشتاد بار در قرآن جاودانه بودن انسان را تذکر داده است.
امید به آینده، موتور حرکت انسان در زمان حال
آیندهنگرى و آیندهسازى جزء شخصيت انسان و جزئی از ذات همۀ انسانها است. انسانها حتى وقتی كه تحت نفوذ شيطان و هواى نفس آخرت و خدا را انكار مىكنند، باز هم نمىتوانند آیندهنگرى و آیندهسازى را انكار كنند و عشق جاودانه به خود و عشق به جاودانگى در ذاتشان وجود دارد.