اربعین بهشت موعود
آیندۀ جهان از دیدگاه تمام ادیان آیندهای سرشار از شادی، آرامش و عشق است و تمام ادیان آسمانی بشارت ظهور موعودی مبارک را به پیروان خود دادهاند که آمدنش جهان و انسان را به صلح پایدار خواهد رساند.
بهشتی که پس از آمدن منجی موعود به زمین شکل خواهد گرفت، چیزی شبیه فضای راهپیمایی اربعین در کشور عراق است. امنیت مسیر پیادهروی اربعین به گونهای است که حتی زنان تنها هم میتوانند این مسیر را شبانه یا در طول روز طی کنند. حضور خانوادههایی که همراه با فرزندان کوچک خود در پیادهروی اربعین شرکت میکنند و رایگان بودن تمام امکانات رفاهی، پزشکی و فرهنگی در مسیر پیادهروی اربعین برای کسی که اهل تفکر و دقت باشد، تنها یک نتیجه به همراه دارد، اربعین نشانه و مدلی از حکومت موعود جهان است. حکومت صالحان که در آن همه چیز در اختیار همگان است و انسان به شرف انسانیت خود صاحب عزت است نه ثروت، قدرت، جنسیت، نژاد و موقعیت اجتماعیاش.
اربعین یعنی چه؟
راهپیمایی اربعین دیدار با هویت انسانی
اربعین در لغت به معنای چهل است و در اصطلاح شیعی به بیستمین روز ماه صفر یا چهلمین روز پس از شهادت حسین بن علی علیه السلام در روز عاشورا گفته می شود. اولین اربعین امام حسین علیه السلام در سال 61 قمری رخ داده است. در روز اربعین شیعیان و تمامی دوستداران آزادگی و صلح از تمام نقاط جهان راهپیمای عظیمی را به سمت مدفن امام حسین علیه السلام در شهر کربلا انجام میدهند. پیروان تمامی ادیان الهی و حتی افراد بی دین و خداناباور بدون هیچ مرز و محدودیتی در این حرکت جهانی شرکت میکنند. چیزی که تمامی مردم جهان را حول محور انسان کامل در اربعین گرد هم می آورد عشق به خوبیها و میل به داشتن تمامی کمالات و زیبایی هاست. تمامی انسان ها به واسطۀ برخورداری از نفخۀ الهی عشق به بی نهایت را در درون خود احساس کرده و این عشق را در هم صدایی حول محور جلوه های بی نهایت معنا میکنند. راهپیمایی اربعین یکی از شگفت انگیزترین رخدادهای جهان است که هر ساله علاوه بر ثبت رکوردهای جدید از نظر آماری در نشر مهربانی، شادی و عشق هم آمار جهان را جا به جا می کند!
پیاده روی اربعین نمادی از عشق و طلب خالصانۀ تمامی انسانها به کمالات انسانی است. افرادی که در این راهپیمایی شرکت میکنند حاضران در تنها ضیافت رایگان در زمین هستند که از نظر مدت برگزاری، خدمات و گستردگی در هیچ کجای جهان نظیر ندارد و تمامی خصوصیاتی را که از دولت صالحان انتظار داریم در نمایی کوچکتر به ما عرضه میکند؛ پس میتوان گفت، حاضران در این حرکت تاریخی دوستداران و عاشقان صلح جهانی، فداکاری، وحدت، امید و دوستی هستند. این راهپیمایی با خصوصیات یگانه ای که دارد میل بینهایت طلبی و روح عاشق انسان را سیراب کرده و تبلوری از آن آینده موعود را به حاضران نشان میدهد.
چرا روح حاکم بر اربعین روح امام خواهی و منجی طلبی است و چگونه میتوان این ادعا را اثبات کرد؟ حضور غیر مسلمانان و حتی افراد خداناباور مطابق با چه فلسفه ای در اربعین توجیه پذیر است و این 22 میلیون زائری که در اربعین حضور پیدا میکنند به دنبال چه هستند؟ پاسخ تمامی این سوالات را میتوانید در کتابچۀ کوتاه بشارتهای اربعین پدا کنید.
اگر به شنیدن صوت بیشتر از مطالعه علاقمندید و یا اگر تمایل دارید در هنگام راهپیمایی اربعین پیرامون مفهوم انسانی این حرکت تمدن ساز بیشتر بدانید؛ پیشنهاد ما به شما شنیدن پادکست «تمدن صلحآمیز اربعین» است.
برای بررسی تاریخی واقعۀ اربعین باید ابتدا به بررسی پیشینه و دلیل ایجاد آن یعنی واقعۀ عاشورا بپردازیم. پس از رحلت پیامبر اسلام در سال 11 هجری قمری در حالی که ایشان صراحتاً خلیفه و امام پس از خود را معرفی کرده بودند، مسلمانان از دستور ایشان سرپیچی کرده و در شورایی حاکمیت جامعه را به فرد دیگری سپردند. این جریان انحرافی در کنار عدم درک مسلمانان از این حقیقت که چرا فقط خدا می تواند جانشین پیامبر را مشخص کند، کار را به جایی رساند که در سال 60 هجری قمری فردی لاابالی به نام یزید بن معاویه که به ظواهر اسلام هم عمل نمی کرد؛ خلیفۀ مسلمانان شد. یزید استاندار مدینه را مجبور به بیعت گرفتن اجباری از سومین جانشین رسول خدا کرد که حسین بن علی علیه السلام نام داشت.
امام حسین (علیه السلام) که قصد قبول بیعت با یزید را نداشت و معتقد بود یزید هیچ گونه شایستگی برای حکومت بر مسلمانان ندارد، از مدینه به مکه کوچ کرد و پس از دعوت کوفیان راهی کوفه شد، اما در بین راه توسط سپاه یزید محاصره شده و همراه با 72 تن از یاران وفادارشان شهید شدند. پس از پایان این جنگ نا برابر که در دهمین روز از ماه محرم سال 61 هجری رخ داد، سرهای مطهر شهدا روی نیزههایی به قصر یزید برده شد و یزیدیان زنان و فرزندان خاندان امام حسین (علیه السلام) را به عنوان اسیران غیر مسلمان به شام منتقل کردند، اما خطبه ها و روشنگری های امام سجاد (علیه السلام) پسر امام حسین که تنها مرد زنده مانده در کربلا بود و حضرت زینب خواهر امام حسین (علیهماالسلام) سبب شد که یزید برای جلوگیری از رسوا شدن در میان مردم اجازۀ بازگشت اسرای کربلا به مدینه را صادر کند.
خاندان امام حسین (علیه السلام) در مسیر بازگشت از شام به سمت مدینه از کنار دشت کربلا گذشته و این گونه بود که با ملحق شدن سرهای شهدای کربلا به بدن های مطهرشان واقعۀ اربعین به معنای عزاداری در چهلمین روز درگذشت شهدای عاشورا شکل گرفت. امام حسین و یاران شان تنها کسانی هستند که شیعیان مراسم اربعین را برای آنان برگزار می کنند.
حضور عاشقان امام حسین در مسیر راهپیمایی اربعین، عملی نمادین است با این پیام که اگر یک بار امام و انسان کامل در هدایت انسانها تنها ماند و در کربلا شهید شد؛ دیگر اجازه نخواهیم داد این اتفاق تکرار شود. زوار اربعین خود را سربازان امام زنده و حاضری میدانند که آماۀ ظهور است و راهپیمایی اربعین را تجدید عهد و تجدید میثاق در آغوش حسین سال ۶۱ هجری با حسین امروز معنا می کنند. راهیمایی اربعین نمایشی از آمادگی شیعیان درهمدلی و وفاداری برای تشکیل حکومت صالحان است. حکومت موعودِ امام موعود که پس از ظهور در کنار خانۀ کعبه خود را فرزند امام حسین معرفی خواهد:
حقیقت اربعیـن
شرکت در راهپیمایی اربعین تنها در صورتی نتیجه نهایی خود را بر جان ما خواهد داشت که حقیقت اربعین را از دیدگاه انسانی بشناسیم و بدانیم که بزرگ ترین فریاد و رنج انسان امروز دور ماندن از انسان کامل، امام و یگانه الگوی انسانیت است؛ اگر ما خودمان را به عنوان یک انسان نشناسیم تمام درد ما در اربعین در مصیت هایی که بر جان و مال و خاندان امام حسین (علیه السلام) در سال 61 هجری گذشت، خلاصه خواهد شد و از بزرگ ترین خسران عاشورا که هنوز هم گریبان ما را گرفته غافل خواهیم بود.
عدم دسترسی به امام و متخصص معصومی که جهان را از آشوب گذر داده و به امنیت برساند بزرگ ترین و یگانه دردی است که امروز حلقوم جهان و انسان را می فشارد. دردی که هر کدام از ما در ادامه دار بودن آن نقش داریم و تنها در صورتی می توانیم از آن عبور کنیم که به شناخت خودمان مجهز شویم تا امام حاضرمان را بشناسیم و باور کنیم تنها راه نجات جهان ظهور امام مهدی (علیه السلام) در روح و جان و وجود ماست. شناخت مراحل پنج گانۀ سیر و سلوک و رشد عزادار در کنار کیفیت ارتباط با اشک و عزاداری به عنوان وسیله ای برای رسیدن به مقام همراهی امام در کتابچۀ عزادار حقیقی به طور کامل تبیین و تشریح شده است که می تواند در فهم مقام عزادار حقیقی به عنوان یکی از مراتب سلوک انسانی بسیار راهگشا باشد.
شرکت در راهپیمایی اربعین تنها در صورتی نتیجه نهایی خود را بر جان ما خواهد داشت که حقیقت اربعین را از دیدگاه انسانی بشناسیم و بدانیم که بزرگ ترین فریاد و رنج انسان امروز دور ماندن از انسان کامل، امام و یگانه الگوی انسانیت است؛ اگر ما خودمان را به عنوان یک انسان نشناسیم تمام درد ما در اربعین در مصیت هایی که بر جان و مال و خاندان امام حسین (علیه السلام) در سال 61 هجری گذشت، خلاصه خواهد شد و از بزرگ ترین خسران عاشورا که هنوز هم گریبان ما را گرفته غافل خواهیم بود.
عدم دسترسی به امام و متخصص معصومی که جهان را از آشوب گذر داده و به امنیت برساند بزرگ ترین و یگانه دردی است که امروز حلقوم جهان و انسان را می فشارد. دردی که هر کدام از ما در ادامه دار بودن آن نقش داریم و تنها در صورتی می توانیم از آن عبور کنیم که به شناخت خودمان مجهز شویم تا امام حاضرمان را بشناسیم و باور کنیم تنها راه نجات جهان ظهور امام مهدی (علیه السلام) در روح و جان و وجود ماست.
بررسی چیستی و خصوصیات دولت کریمه و تفاوت...
دولت کریمه؛ حکومت صالحان, مقاله
مقدمات تشکیل دولت کریمه؛ بررسی شرایط تحقق این...
دولت کریمه؛ حکومت صالحان, مقاله
تفاوتهای جهان پس از دولت کریمه با وضعیت...
دولت کریمه؛ حکومت صالحان, مقاله
برای درک بهتر مفاهیمی که در این بخش بررسی کردیم، پیشنهاد ما تماشای دقیق ویدئوها، مطالعۀ مقالات و سپس مراجعه به بخش بعدی سایت یعنی نقش هرکدام از ما در ظهور موعود است.