کشاورز، در زمین بذر می کارد و صبر می کند تا خدا گیاه را از دل تاریک خاک برویاند و او از محصولات خود سود ببرد!
و امام؛ باغبان است که در جان اهالی زمین، ،بذر عشق می کارد تا خدا نهال انسانیت را در نهانخانه دل ها برویاند؛
امام باران است که با نور ایمان ومعرفت و صبر، نهال سبز عشق را در جان انسانها آبیاری می کند تا در مقیاس ابدی قد بکشند و در بُعد انسانی خود به ثمر برسند!
خانم زیور برماسیان از کهکیلویه و بویراحمد، کشاورز بود، وقتی پرزنت شد، و برای او از امام زمان، از باغبان جهان و باران مهر او سخن گفتیم، روی صندلی افتاد و با گریه شدید گفت چند قدم عقب‌تر داشتم با امام زمان صحبت می کردم…
او می گریست و من چند قدم پشت اشک های او، دست باغبان را می دیدم که چگونه نهال عشق را در جان انسان ها، آبیاری می کند…
او رفت… من ماندم و یک دنیا انتظار و خیالِ سبز ظهور …
