1. خانه
  2. slash
  3. آینده مشترک جهان در ادیان
  4. slash
  5. عشق به جاودانگی در انسان؛ علّت تفکر او در آینده

غلبه حق بر تمام باطل آینده موعود جهان در قرآن

مخاطب همه ادیان چه ادیان آسمانی و چه غیر آسمانی انسان است؛ در نتیجه سلسله‌ای از آموزه‌ها مثل مبدأ خلقت، خداوند، یا انبیاء بین آن‌ها مشترکند. یکی از این آموزه‌های مشترک در همه ادیان بحث آینده است. همه ادیان و مذاهب به اتفاق آینده روشنی برای بشر ترسیم می‌کنند و معتقدند که یک منجی زمین را نجات داده و پر از صلح، صفا و عدالت می‌کند و در آینده، خوبی‌ها، نورانیّت و حقانیّت در کره زمین غلبه پیدا خواهد کرد.

تقریباً بیش از سیصد اسم برای منجی در ادیان آسمانی و غیرآسمانی ذکر شده که یکی از اسم‌هایی که اشتراک بیشتری دارد، «قیام‌کننده» است؛ همان که در آموزه‌های اسلامی از آن به «قائم» یاد می‌شود.

قرآن کریم ‌‌‌درباره این آینده و این شخص که ‌‌‌قرار است ‌‌‌بیاید و حقانیّت، صلح و راه درست‌ را بر جهان حاکم ‌‌‌کند، ده‌ها آیه اختصاص داده است و از پیامبر اکرم (صل‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) که بین همه مذاهب اسلامی مشترک است و جانشینان او بیش از شش هزار حدیث در این باره وارد شده، که البته سخنان پیغمبر از همه بیشتر است. اگر از همه مذاهب اسلامی سؤال شود که بیشترین و بالاترین موضوعی که پیامبر (صل‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) در مورد آن صحبت کرده‌اند، چیست؟ متفق‌القول موضوع آینده، منجی و شخصی به نام مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف)  (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) که خواهد آمد را نام خواهند برد. همه مذاهب اسلامی به صورت کلی قبول دارند که شخصی از اولاد پیامبر اکرم (صل‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) به نام مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف)  خواهد آمد و دین حق را که قرآن کریم مژده داده است، بر سطح جهان حاکم خواهد کرد.

قرآن کریم ضمن اینکه دین پیامبر اکرم (صل‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) را دین حق معرفی می‌کند؛ بشارت داده است که این دین حاکمیت جهانی پیدا خواهد کرد: «هُوَ الَّذیِ اَرسَلَ رَسولَهُ بِالهُدی وَ دینِ الحَقِّ لِیُـظهِرَهُ عَلَی الدّینِ کُلِّه؛ اوست که پیامبرش را با هدایت و دین حق فرستاد، تا آن را بر همه ادیان پیروز گرداند، هر چند مشرکان خوش نداشته باشند.» (التوبه، ۳۳) و این وعده تخلف‌ناپذیر خداوند است. از طرفی همه مذاهب اسلامی معتقدند که این دین حق، به وسیله پسر پیامبر اکرم (صل‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم)؛ که همان حضرت مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) هستند بر کل جهان غلبه پیدا خواهد کرد؛ یعنی دین حق، دین اهل بیت است و این دین بر جهان حاکم خواهد شد. عصمت اهل بیتی به نقل شیعه و سنّی، در آیات متعددی از قرآن مورد تأیید قرار گرفته و آگاه‌ترین مردم به کلام خدا هستند.

قرآن کریم خبر می‌دهد که حقانیت بر کل زمین حاکم شده و باطل از بین می‌رود، اما مجرمین مقاومت می‌کنند و خداوند حتماً با اراده خودش این کار را خواهد کرد. در واقع یک درگیری بین جبهه حق و باطل صورت می‌گیرد، که در آن درگیری، جبهه حق آن قدر قدرتمند می‌شود که حتماً باطل، کافرین و مجرمین را نابود خواهد کرد. خداوند در آیات 7 و 8 سوره مبارکه انفال می‌فرماید: «… وَيُرِيدُ اللَّهُ أَنْ يُحِقَّ الْحَقَّ بِكَلِمَاتِهِ وَيَقْطَعَ دَابِرَ الْكَافِرِينَ؛ لِيُحِقَّ الْحَقَّ وَيُبْطِلَ الْبَاطِلَ وَلَوْ كَرِهَ الْمُجْرِمُونَ؛ … خدا مى‌خواست حق [=اسلام‌] را با كلمات خود ثابت، و كافران را ريشه‌كن كند. تا حق را ثابت [و پابرجا و استوار نماید] و باطل را نابود سازد، هر چند مجرمان خوش نداشته باشند.» خداوند “بکلماته” یعنی با کلمات خودش این کار را می‌کند. بالاترین تفسیر کلمه در قرآن به رهبران الهی تفسیر شده است «و کلمة منه» مسیح یک کلمه از خداست. درباره همین آیه، از حضرت امام محمد باقر (علیه‌السلام) نقل شده که آن کسی که باطل را نابود می‌کند، مهدی آل محمد (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) است و او همان قائمی‌ست که قرار است قیام کند.

یکی از کارهای «قائم» نابود کردن شیطان است؛ یعنی امام زمان (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) یکی از اصلی‌ترین منابع وسوسه، فساد، ظلم و جنایت و قساوت را از بین می‌برد. به همین دلیل دین پیامبر (صل‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) که حق است به راحتی می‌تواند بر همه جهان غلبه کند. سوره مبارکه حجر ،آیه 36 تا 38 می‌گوید: «قال رب فانظرنی إلی یوم یبعثون؛ خدایا تا قیامت به من فرصت بده! »؛ «قال فإنّک من المنظرین إلی یوم الوقت المعلوم؛ خدا فرمود: به تو تا یک وقت مشخص فرصت می‌دهم.» این وقت مشخص آن زمانی‌ست که طبق آیه قبل، قرار است باطل نابود شده و ریشه کافرین کنده شود.

اشتراک گذاری در

انسان مخاطب تمامی ادیان است و دورنمای تمام ادیان برای بشر، آینده‌ای روشن است که با ظهور منجی واحد گره خورده است.
دین اسلام، آخرین و کاملترین جلوه‌ آیین الهی است و تسلط اسلام در آینده جهان؛ در حقیقت تسلط تمام ادیان الهی بر آینده‌ جهان است.

«هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ؛ اوست که پیامبرش را با هدایت و دین حق فرستاد، تا آن را بر همه ادیان پیروز گرداند، هر چند مشرکان خوش نداشته باشند.» (التوبه، ۳۳)

« وَيُرِيدُ اللَّهُ أَنْ يُحِقَّ الْحَقَّ بِكَلِمَاتِهِ وَيَقْطَعَ دَابِرَ الْكَافِرِينَ؛ لِيُحِقَّ الْحَقَّ وَيُبْطِلَ الْبَاطِلَ وَلَوْ كَرِهَ الْمُجْرِمُونَ؛» ولی خدا می خواست پیروزی در میدان جنگ را با فرمان نافذی [که دایر بر پیروزی مؤمنان و شکست دشمنان جاری ساخته بود] تحقّق دهد و ریشه کافران را قطع کند.ت ا حق را ثابت [و پابرجا و استوار نماید] وباطل را نابود سازد، هر چند مجرمان خوش نداشته باشند.» (الانفال، ۷ و ۸)

«بِكَلِمَةٍ مِنْهُ اسْمُهُ الْمَسِيحُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ؛ به کلمه ای از سوی خود که نامش مسیح عیسی بن مریم است.» (ال‌عمران، ۴۵)

«قَالَ رَبِّ فَأَنْظِرْنِي إِلَى يَوْمِ يُبْعَثُونَ، قَالَ فَإِنَّكَ مِنَ الْمُنْظَرِينَ، إِلَى يَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ؛ گفت: پروردگارا! پس مرا تا روزی که [همگان] برانگیخته می‌شوند، مهلت ده؛ [خدا] گفت: تو از مهلت یافتگانی؛ (امّا نه تا روز رستاخیز، بلکه) تا روز وقت معیّنی.» (الحجر، ۳۶_۳۸)

جابر گوید: از امام باقر درباره‌ی تفسیر این آیه: یُرِیدُ اللهُ أَنْ یُحِقَّ الحَقَّ بِکَلِماتِهِ وَ یَقْطَعَ دابِرَ الْکافِرِینَ پرسیدم، فرمود: «تفسیر این آیه در باطن این است که خدا اراده دارد، یعنی هنوز انجام نداده است. و معنی یُحِقَ‌الحَقَّ بِکَلِماتِهِ؛ یعنی احقاق حقّ آل محمّد را بکند: «عن جابر (رحمة الله علیه) قال: سَأَلْتُ أَبَاجَعْفَر (علیه السلام) عَنْ تَفْسِیرِ هَذِهِ الْآیَهْ فِی قَوْلِ اللَّهِ یُرِیدُ اللَّهُ أَنْ یُحِقَّ الْحَقَّ بِکَلِماتِهِ وَ یَقْطَعَ دابِرَ الْکافِرِینَ قَالَ أَبُوجَعْفَرٍ (علیه السلام) تَفْسِیرُهَا فِی الْبَاطِنِ یُرِیدُ اللَّهُ فَإِنَّهُ شَیْءٌ یُرِیدُهُ وَ لَمْ یَفْعَلْهُ بَعْدُ وَ أَمَّا قَوْلُهُ یُحِقَّ الْحَقَّ بِکَلِماتِهِ فَإِنَّهُ یَعْنِی یُحِقُّ حَقَّ آلِ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله).» (تفسیر العیاشی، ج۲، ص۵۰)

امام صادق‌(علیه‌السلام) فرمودند که: «يَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ» تا‌ یک زمان مشخص وقتی که زمانش مشخص هست این زمانی‌‌ست که قائم ظهور خواهد کرد. «وَهْبِ‌بْنِ‌جُمَیْعٍ عَنْ أَبِی‌عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) قَالَ سَأَلْتُهُ عَنْ إِبْلِیسَ وَ قَوْلِهِ: رَبِّ فَأَنْظِرْنِی إِلی یَوْمِ یُبْعَثُونَ قالَ فَإِنَّکَ مِنَ الْمُنْظَرِینَ إِلی یَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ أَیُّ یَوْمٍ هُوَ؟ قَالَ: یَا وَهْبُ أَ تَحْسَبُ أَنَّهُ یَوْمُ یَبْعَثُ اللَّهُ النَّاسَ لَا وَ لَکِنَّ اللَّهَ عَزَّ‌وَ‌جَلَّ أَنْظَرَهُ إِلَی یَوْمِ یَبْعَثُ اللَّهُ قَائِمَنَا (عجل الله تعالی فرجه الشریف) فَیَأْخُذُ بِنَاصِیَتِهِ فَیَضْرِبُ عُنُقَهُ فَذَلِکَ الْیَوْمُ هُوَ الْوَقْتُ الْمَعْلُوم؛ وهب‌بن‌جمیع گوید: از امام صادق (علیه السلام) درباره‌ی ابلیس و گفته‌ی او: رَبِّ فَأَنْظِرْنِی إِلی یَوْمِ یُبْعَثُونَ قالَ فَإِنَّکَ مِنَ الْمنْظَرِینَ إِلی یَوْمِ الْوَقْتِ المَعْلُومِ، پرسیدم که این روز کدام روز است؟ فرمود: «ای وهب! می‌پنداری که روز رستاخیز مردم است، نه! ولی خداوند عزّوجلّ او را مهلت داده تا روزی که قائم (عجل الله تعالی فرجه الشریف) ما برانگیخته شود و موی جلو سرش را بگیرد و گردنش را بزند، این است روزی که وقت معلوم است.» (تأویل الایات

ویدیو مشابه

کامنت خود را بگذارید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *