نفوذ اسرائیل در حکومت پهلوی و استمرار آن چگونه به انقلاب امام خمینی منجر شد

نفوذ اسرائیل در حکومت پهلوی ادامه پازلی بود که برای از بین بردن ایران چیده شده بود؛ زیرا علمای یهود به خوبی از نقش ایران در نبرد آخرالزمان آگاه بودند و میدانستند هر اندازه حکومت و مردم ایران را به انحطاط بکشند به پیروزی در نقشۀ شوم تسلط به جهان نزدیکتر خواهند شد.

صهیونیسم جهانی که روحانیون و مردم ایران را مانع تحقق اهداف خود به منظور تشکیل تمدن یهود در غرب آسیا میدانست، پروژه کنار گذاشتن حکومت قاجار را در ایران کلید زد. آنها به دنبال روی کار آوردن حکومتی بودند که با زور نظامی بتواند حرف استکبار را به کرسی بنشاند. در خصوص اهداف در هم گره خورده صهیونیسم و بهائیت و همکاری همه جانبه آنها با یکدیگر و یهودی بودن اکثر بهائیان مقالات و اسناد زیادی وجود دارد که در اینجا دیگر به آنها اشاره نمیکنیم. پس اولین قدم در درک نفوذ اسرائیل در حکومت پهلوی درک نقش بهائیان در این بازی با روی کار آوردن حکومت پهلوی است.

بعد از توطئۀ قتل امیرکبیر و مرگ ناصرالدین شاه، بزرگترین مانع بهائیان در ایران دیگر وجود نداشت و آنها در دوران مظفرالدین شاه آزادی عمل زیادی در ایران پیدا کردند، آنها در کودتای 1299 که توسط صهیونیست های انگلیس طراحی شده بود نقش کلیدی ایفا کردند و گفته میشود بهائیان رضاخان را به عنوان چهره ای نظامی که میتواند اهداف صهونیسم را در ایران پیاده کند، معرفی کردند. اسناد به دست آمده نیز نشان میدهد که رضاخان نیز خود بهائی بوده است. رضاشاه به بهائیان اعتماد داشت و از آن ها در مناصب دولتی استفاده می کرد. بهائیان در بسیاری از نهادهای دولتی نفوذ کردند و به عنوان مشاوران و کارمندان کلیدی عمل کردند، اما روند نفوذ اسرائیل در حکومت پهلوی که یهودیان بنا داشتند از آن برای ریشه کن کردن تشیع در ایران استفاده کنند، تا کجا پیش رفت و چگونه همین نقشه به سلاحی بران در جهت عکس خود تبدیل شده و منجر به انقلاب اسلامی و تشکیل حکومت اسلامی در ایران شد؟

نفوذ اسرائیل در حکومت پهلوی اول و دوم

در بحبوحه کودتای 1299 بهائیان بیشترین استفاده را از شرایط کشور به عمل آوردند و اولین محفل روحانی بهائیان در ایران در سال 1300 تاسیس شد. نشریه «اخبار امری» نشریه مخصوص بهائیان نیز در همان سال منتشر شد. آذر ماه سال 1304، رضا خان به قدرت رسید و چند ماه بعد در اردیبهشت 1305، حظیرۀالقدس یا همان مرکز اجتماعات رسمی و اداری بهائیان در تهران افتتاح شد. سال 1313 تشکیلات بهائیت در ایران روند سازمانی شدن خود را سرعت داد. این امر علاوه بر گسترش تبلیغ بهائی گری به توسعه نفوذ آنان در دستگاه های دولتی نیز كمك كرد. سال 1314 رضاشاه با عنوان مدرنازیسیون زنان را وادار به کشف حجاب برای حضور در جامعه کرد. قانون کشف حجاب نیز در خفا سیاست های بهائیت را دنبال میکرد و بهائیان در این مسیر کمک های شایانی به رضاخان کردند.

حمایت گسترده رژیم از بهائیت که نوعی از یهودیت اسلامی شده و بخشی از پروژه نفوذ اسرائیل در حکومت پهلوی بود، مخالفت و انتقاد شدید امام خمینی، علما و مردم را به همراه داشت. قانون اصلاحات ارضی و لایحه انجمن های ایالتی و ولایتی که به طور جدی توسط دولت رضاشاه پهلوی دنبال میشد نیز از برنامه های نقشه ده ساله بهائیت بود. لایحه ای که میتوان آن را سرآغاز مبارزات امام خمینی رحمة الله علیه برضد پهلوی و یا فرقه پشت پرده آن، یعنی بهائیت دانست.

پس از کودتای 28 مرداد 1332 بهائیان که از هیچ گونه کمک سیاسی، نظامی و مالی به پهلوی در این زمینه دریغ نکرده بودند، توانستند نفوذ بیشتری در دربار پیدا کنند و نقشه 10 ساله صهیونیست را به سرعت و قدرت بیشتری جلو ببرند. کودتایآمریکایی  28 مرداد را باید نقطه ای کلیدی نه تنها در تحولات ایران بلکه غرب آسیا در آن زمان در نظر گرفت؛ پس از این کودتا ایران رسما حکومت دست نشانده آمریکا شد که موظف بود سیاست های آمریکا در منطقه را پیاده کند.

آمریکا دیگر نمیخواست خود شخصا برای امنیت خلیج فارس و به طور کلی غرب آسیا هزینه کند و این کار را وظیفه ایران میدانست. در واقع اسرائیل و ایران هر دو به عنوان بازوهای آمریکا در منطقه به خصوص برای مقابله با شوروی عمل میکردند و استراتژی نزدیکی ایران و اسرائیل نیز خواست آمریکا بود؛ چرا که اسرائیل در آن زمان توسط کشورهای منطقه به خصوص اعراب تحت فشار بود و بسیاری از نقشه های خود را توسط ایرانی های بهائی که پیشتر در خصوص یهودی بودن آنها صحبت شد، پیش میبرد. سازمان اطلاعات و امنیت دولت معروف به ساواک نیز در راستای همین سیاست تشکیل شد. ماموران مخفی این سازمان ابتدا توسط ماموران سی آی ای و بعد از استراتژی جدید، توسط مامورین موساد اسرائیل آموزش میدیدند. در خصوص در هم تنیدگی رابطه اسرئیل، رژیم پهلوی و بهائیت باید گفت که اکثر مامورین ساواک بهائی بودند. این سازمان امنیتی به منظور در نطفه خفه کردن اعتراضات مردم علیه رژیم پهلوی در سال 1335 تشکیل شد.

تنها گروه مذهبی مصون از این سازمان انجمن حجتیه بود که از قضا به نقل تاریخ همکاری خوبی با ساواک در خصوص دستگیری مبارزین داشت. فرقه بهائیت همانطور که گفته شد در ایران موفق نبود و عامه ی مردم از ماهیت یهودی و پوچ آن با خبر بودند؛ در نتیجه برای دور کردن مردم و علی الخصوص جوانان از علما و جریان مبارزه علیه استکبار نقشۀ دیگری لازم بود که این نقش و نقشه را فرقۀ حجتیه بر عهده داشت؛ گروهی مذهبی که با بهائیت مبارزه میکرد و در عین حالی که از عشق امام زمان دم میزد کوچکترین تلاشی برای رفع موانع ظهور امام زمان علیه السلام و از بین بردن حکومت مستکبرین انجام نداده و در واقع با هر گونه تلاش و برنامه ای برای تشکیل حکومت اسلامی مخالفت نشان میداد.

مبارزه با نفوذ اسرائیل در ایران شروع مبارزه امام خمینی علیه صهیونیسم و استکبار جهانی

اولین برخورد رسمی امام خمینی با حکومت پهلوی زمان تصویب لایحه انجمن های ایالتی و ولایتی در مهر ماه سال 1341 بود. قانون انجمن های ایالتی و ولایتی در خصوص انتخاب شوندگان برای مناصب استان ها و شهرستان ها بود که در شرایط جدید آن، شرط مسلمان بودن، سوگند به قرآن و زن و مرد بودن منتخبین حذف شده بود. طبق این قانون بهائی ها بدون هیچ مشکلی میتوانستند مناصب حکومتی را بیش از پیش در دست بگیرند. امام خمینی رحمة الله علیه که از ذات نفوذ اسرائیل در حکومت پهلوی با پوشش بهائیت و اهداف استعماری آنها اطلاع داشتند، به صورت جدی با این لایحه مخالفت کردند. با روشنگری امام خمینی، علمای دیگر حوزه علمیه قم نیز هرکدام جداگانه به شاه تلگراف زدند و مخالفت جدی خود را با این لایحه اعلام کردند و نیز باطن این لایحه کثیف و علی الخصوص نقش آمریکا و اسرائیل در آن از طریق علمای سراسر کشور به مردم شناسانده شد.

سلسله ای از اتفاقات از انقلاب سفید شاه و مردم در 6 بهمن 1341،  همه پرسی در 19 دی 1342 تا دستور حمله ساواک به مردم  عزادار در مدرسه فیضیه قم در دوم فروردین 1342 اوضاع کشور را بیش از پیش متشنج کرده و سخنرانی تاریخی امام خمینی رحمة الله علیه در 13 خرداد 1342، در مدرسه فیضیه قم پشت پرده اقدامات شاه یعنی نقش نفوذ اسرائیل در حکومت پهلوی را برای مردم آشکار کرد. امام از شاه خواستند که عروسک خیمه شب بازی مستکبران نباشد و نگذارد عقاید صهیونیست بر او تحمیل شود. بعد از این سخنرانی رژیم پهلوی امام خمینی را دستگیر کرده و به تهران منتقل و زندانی میکند.

پس از این اتفاق مبارزۀ علنی امام خمینی رحمة الله علیه و مردم ایران با حکومت پهلوی به عنوان رژیم دست نشاندۀ امریکا و اسرائیل به صورت علنی آغاز میشود. مبارزاتی که تاریخی پر فراز و نشیبی داشته و سرانجام آن با پیروزی انقلاب اسلامی ایران در 22 بهمن ماه 1357 رقم خورده است. انقلابی که پروژه نفوذ اسرائیل در حکومت پهلوی را نیمه کاره برجای گذاشت و یک بار دیگر اثبات کرد خداوند از سلاح و نقطۀ قوت جبهۀ باطل برای ریشه کن کردن خودشان و به نفع جبهۀ حق استفاده می کند.

انقلاب اسلامی ایران در شرایطی به پیروزی رسید و تبدیل به بازوی مقاومت اسلامی در منطقۀ غرب آسیا شد که امریکا قصد داشت ایران را به ژاندارم غرب آسیا تبدیل کند. امروز همین انقلاب تبدیل به نقطۀ اتکای تمامی جبهۀ مقاومت شده است. انقلابی که به گفتۀ معمار کبیر آن: «محدود به ایران نیست. انقلاب مردم ایران نقطه شروع انقلاب بزرگ جهان اسلام به پرچمداری حضرت حجت- ارواحنا فداه- است که خداوند بر همه مسلمانان و جهانیان منت نهد و ظهور و فرجش را در عصر حاضر قرار دهد.»[1]

[1] سخنرانی حضرت امام خمینی رحمة الله علیه  2 فروردین ۱۳۶۸