عوامل مؤثر بر اهداف اسرائیل در کشورهای غرب آسیا چه مواردی هستند؟

رژیم صهیونیستی همواره با بحران مشروعیت در سطح بین المللی روبه رو بوده و سال ها در تلاش برای مشروعیت زایی و کاهش انزوای بین المللی خویش است. این رژیم از طریق برقراری روابط با کشورهای اسلامی و عربی به دنبال پنهان کردن ماهیت غیرقانونی و اشغالگری خود و ارایۀ چهره ای عادی و پذیرفته شده از خود است. اهداف اسرائیل در کشورهای غرب آسیا تنها به این موارد محدود نمی شود؛ رژیم صهیونیستی در زمینه های اقتصادی، امنیتی، اطلاعاتی و سیاسی هم به دنبال تأمین منافع خود است.

اسرائیل در سال های اخیر تلاش های زیادی برای گسترش نفوذ خود در کشورهای مختلف خاورمیانه انجام داده و در این میان به کشورهای حوزۀ خلیج فارس توجه خاصی داشته است. وجود منابع فراوان انرژی، موقعیت ژئوپلیتیکی مناسب و فراهم بودن زمینه برای فعالیت های اقتصادی از مهمترین عوامل تمایل رژیم صهیونیستی به برقراری روابط با این کشورها به شمار می رود.

با توجه به نزاع دیرینۀ اسرائیل با فلسطینی ها، مسالۀ فلسطین در تمام ارتباطات صهیونیست ها نقش دارد. رژیم صهیونیستی سعی می کند با برقراری روابط با کشورهای منطقه، مسالۀ فلسطین را به حاشیه براند و توجه ها را به مسائل دیگر معطوف کند. این اقدامات در واقع تلاشی برای فراموش کردن مسالۀ فلسطین و عادی سازی اشغالگری و جنایات این رژیم است.

برقراری روابط با رژیم صهیونیستی پیامدهای منفی زیادی برای منطقه به همراه خواهد داشت. تنها راه مقابله با توطئه های این رژیم، حفظ وحدت و همبستگی میان کشورهای اسلامی، افزایش آگاهی عمومی، حمایت از مقاومت و مقابله با نفوذ و مداخله های خارجی است. اسرائیل با استفاده از ابزارهای مختلف سعی در تثبیت موقعیت و گسترش نفوذ خود و تضعیف محور مقاومت دارد. یکی از این ابزارها بنیان گذاری و تقویت گروه های تروریستی مانند داعش است.

اهداف استعماری اسرائیل از برقراری روابط با کشورهای حوزه خلیج فارس

رژیم صهیونیستی از بدو تأسیس تاکنون همواره به دنبال گسترش نفوذ و تثبیت موقعیت خود بوده است. تلاش های این رژیم برای عادی سازی روابط با کشورهای عربی، به ویژه کشورهای حوزۀ خلیج فارس، در همین راستا و در واقع تلاشی برای تثبیت اشغالگری و مشروعیت بخشیدن به اقدامات غیرقانونی خود است.

روابط رژیم صهیونیستی با کشورهای عربی همواره با فراز و نشیب های بسیاری همراه بوده است. پس از جنگ های متعدد و منازعات طولانی، پیمان صلح کمپ دیوید بین مصر و اسرائیل در سال 1979، نقطه عطف و آغاز تحولی در این روابط بود؛ پس از آن، پیمان صلح اسرائیل و اردن هم در سال 1994 به امضا رسید. در سال های اخیر شاهد عادی سازی روابط بین اسرائیل و برخی از کشورهای حوزۀ خلیج فارس مانند امارات متحده عربی، عربستان و بحرین بوده ایم.

این عادی سازی روابط را نمی توان اقدامی صلح جویانه دانست؛ بلکه بخشی از یک استراتژی و توطئۀ بزرگ برای تحکیم موقعیت رژیم صهیونیستی در منطقه و تضعیف کشورهای مخالف آن است. گسترش نفوذ و تسلط بر منطقه از اصلی ترین اهداف اسرائیل در کشورهای غرب آسیا به شمار می رود. این رژیم با استفاده از ابزارهای مختلف اقتصادی، سیاسی، امنیتی و رسانه ای به دنبال ایجاد وابستگی و نفوذ در ساختارهای این کشورها است.

اهداف اقتصادی

گسترش نفوذ اقتصادی در منطقه و دسترسی به بازارهای جدید در کشورهای عربی، به ویژه در حوزۀ فناوری، گردشگری و تجارت برای رژیم صهیونیستی اهمیت خاصی دارد. این رژیم امیدوار است با برقراری روابط با کشورهای حوزۀ خلیج فارس سرمایه گذاری های بیشتری را به سوی اقتصاد خود جذب کند. اسرائیل همچنین به دنبال مشارکت در پروژه های زیربنایی و توسعه ای در کشورهای عربی است تا از این طریق نفوذ اقتصادی خود را افزایش دهد.

اهداف سیاسی

از مهمترین اهداف اسرائیل در کشورهای غرب آسیا، تقویت جایگاه در عرصۀ بین المللی و دستیابی به مشروعیت بیشتر از طریق عادی سازی روابط با کشورهای عربی است. اسرائیل همچنین با استفاده از اختلافات موجود میان کشورهای منطقه سعی در ایجاد ائتلاف و جبهه ای منطقه ای علیه جمهوری اسلامی ایران و محور مقاومت دارد. این رژیم امیدوار است از طریق روابط خود با کشورهای عربی، بر سیاست های منطقه ای تأثیر گذاشته و منافع خود را تأمین کند.

اهداف امنیتی و نظامی

رژیم صهیونیستی برای مسائل امنیتی، اطلاعاتی و نظامی اهمیت ویژه ای قائل است. تلاش برای تقویت و توسعۀ همکاری های اطلاعاتی و نظامی و ایجاد سپر امنیتی، برخی از مهمترین اهداف اسرائیل در برقراری ارتباط با کشورهای حوزۀ خلیج فارس است. برقراری این روابط به اسرائیل اجازۀ نفوذ بیشتر در ساختارهای امنیتی و اطلاعاتی این کشورها را می دهد.

اهداف ژئوپلیتیک

رژیم صهیونیستی به دنبال تغییر نقشۀ ژئوپلیتیک منطقۀ خاورمیانه به نفع خود است. این رژیم با ایجاد روابط با کشورهای حوزۀ خلیج فارس سعی دارد موقعیت خود را تثبیت کند و به قدرت برتر منطقه تبدیل شود؛ در واقع هدف نهایی این رژیم تسلط بر منابع انرژی منطقه، کنترل مسیرهای تجاری و تبدیل منطقه به حیاط خلوت خود است. برقراری روابط با کشورهای حوزۀ خلیج فارس به این رژیم اجازه می دهد تا از منابع انرژی بهره برداری کند.

 پیامدهای عادی سازی روابط با اسرائیل

عادی سازی روابط با اسرائیل پیامدهای منفی و ناخوشایندی دارد. تضعیف جبهۀ مقاومت، تغییر دیدگاه نسبت به مسئلۀ فلسطین، افزایش فشار بر فلسطینی ها، ایجاد شکاف و تفرقه میان کشورهای منطقه، افزایش تنش و درگیری، فراهم شدن زمینه برای مداخلۀ بیشتر قدرت های خارجی و تهدید امنیت ملی کشورهای منطقه برخی از مهمترین پیامدهای این اقدام است.

تنها راه مقابله با توطئه های رژیم صهیونیستی، حفظ وحدت و همبستگی میان کشورهای اسلامی، افزایش آگاهی عمومی، حمایت از مقاومت فلسطین و مقابله با نفوذ و مداخله های خارجی است؛ اقداماتی که متأسفانه بسیاری از کشورهای عرب و مسلمان منطقه نسبت به آن ها بی تفاوت هستند. در روزهایی که بسیاری از مردم دنیا با دین و نژادهایی غیرمسلمان و غیر عرب در دفاع از آرمان فلسطین به پا خواسته اند، حکام به ظاهر مسلمان عرب روزۀ سکوت گرفته و در پشت پرده، در حال زدوبند با رژیم جنایتکار صهیونیستی هستند.

نقش اسرائیل در شکل گیری و تقویت داعش

گروه تروریستی داعش، به عنوان پدیده ای که در سال های اخیر خاورمیانه را به آشوب کشیده، همواره مورد بحث و بررسی بوده است. شکل گیری داعش را می توان نتیجۀ سیاست های پنهان و استراتژی های منطقه ای، به ویژه از سوی رژیم صهیونیستی، برای ایجاد تفرقه، جنگ داخلی و تجزیه در کشورهای اسلامی دانست. داعش ابزاری برای ایجاد هرج و مرج و ناامنی در کل منطقه و فراهم کردن فضای مناسب برای پیشبرد منافع رژیم صهیونیستی بود.

مهمترین اهداف اسرائیل در کشورهای غرب آسیا، به خصوص در حمایت از تأسیس داعش، شامل تضعیف محور مقاومت، ایجاد اختلافات مذهبی و تخریب زیرساخت های کشورهای محور مقاومت می شود. صهیونیست ها بر این باور بودند که با ایجاد گروه های تروریستی مانند داعش، محور مقاومت درگیر جنگ های داخلی و درگیری های فرقه ای می شود و در نتیجه تمرکز خود را بر مبارزه با این رژیم از دست خواهد داد.

ایجاد تنش و تفرقه بین مسلمانان شیعه و سنی، تضعیف وحدت جهان اسلام، تخریب چهرۀ اسلام، گسترش خشونت و افراط گرایی، ایجاد جنگ های نیابتی در منطقه، تخریب زیرساخت های کشورهای محور مقاومت و در نتیجه تضعیف این کشورها از جمله اهداف و اقداماتی است که رژیم صهیونیستی توسط داعش به دنبال دستیابی به آن ها بود.

با وجود انکار رسمی، شواهد و مدارک متعددی وجود دارد که نشان می دهد رژیم صهیونیستی از طریق عوامل خود و واسطه های منطقه ای به داعش کمک های لجستیکی، اطلاعاتی و پزشکی ارائه داده است. انتقال مجروحان داعش به بیمارستان های اسرائیل برای درمان یکی از مصادیق این حمایت های پنهان است. رهبر انقلاب در این زمینه فرمودند: «داعشی ها در میدان جنگ «الله اکبر» می گفتند، زخمی هایشان در اسرائیل داخل بیمارستان های آنجا بستری می شد و رؤسای رژیم صهیونیستی می رفتند عیادت اینها! که پخش شد و همه این را دیدند.»^[1] همچنین شواهدی از همکاری سرویس های اطلاعاتی رژیم صهیونیستی با داعش برای جمع آوری اطلاعات و اجرای عملیات های تروریستی وجود دارد.

داعش با هدف تضعیف محور مقاومت و متحدان آن به وجود آمد. حمله به سوریه، عراق و لبنان و ایجاد درگیری های مذهبی و قومی همه به منظور تضعیف این محور و جلوگیری از گسترش نفوذ آن صورت گرفت. این گروه با تخریب زیرساخت ها، کشتار مردم بی گناه و ایجاد ناامنی به دنبال ایجاد بستری مناسب برای مداخلۀ بیشتر قدرت های خارجی و تغییر معادلات منطقه ای به نفع رژیم صهیونیستی بود. جنگ های داخلی و تفرقۀ مذهبی باعث می شد کشورهای منطقه به جای تمرکز بر مقابله با تهدیدات اسرائیل، به فکر حل مشکلات داخلی خود باشند. این وضعیت فرصتی مناسب برای رژیم صهیونیستی بود تا سیاست های توسعه طلبانه و اشغالگرانۀ خود را پیش ببرد.

داعش در واقع ابزاری برای ایجاد حاشیۀ امن برای رژیم صهیونیستی در منطقه بود. با ایجاد جنگ و ناامنی در کشورهای همسایه، این رژیم می توانست از تهدیدات احتمالی در امان باشد. همچنین با تضعیف کشورهای منطقه، اسرائیل می توانست نفوذ خود را در منطقه گسترش دهد.

با وجود شکست های نظامی داعش در سوریه و عراق، این گروه همچنان به عنوان تهدیدی جدی در منطقه باقی مانده است و با تغییر تاکتیک ها و استفاده از روش های جدید تروریستی سعی در حفظ بقای خود دارد. ظهور پدیده های شومی مانند «تحریر الشام»، که این روزها و بعد از سقوط دولت بشار اسد در سوریه شاهد فعالیت آن هستیم، نشان دهندۀ تغییر چهرۀ ظاهری گروه های تروریستی است؛ اما در باطن دارای همان خوی وحشی داعش هستند.

رژیم صهیونیستی و حامیان آن همچنان به حمایت از داعش و دیگر گروه های تروریستی در منطقه ادامه می دهند. آن ها از هر فرصتی برای دامن زدن به اختلافات مذهبی و قومی و ایجاد جنگ های نیابتی استفاده می کنند. تنها راه مقابله با این توطئه ها وحدت و همبستگی میان کشورهای اسلامی و هوشیاری در برابر فتنه های دشمنان است. کشورهای اسلامی باید با هوشیاری و مقاومت در برابر این تهدیدها از امنیت و استقلال خود محافظت کنند. همچنین لازم است با آگاهی بخشی به مردم از تکرار اشتباهات گذشته و ظهور دوبارۀ گروه های تروریستی جلوگیری شود.

اهداف اسرائیل در کشورهای غرب آسیا نشان دهندۀ تلاش این رژیم برای تثبیت نفوذ و حفظ تعادل قدرت به نفع خود است. عادی سازی روابط با کشورهای اسلامی و عربی به منظور به حاشیه راندن مسئلۀ فلسطین و تأمین منافع اقتصادی، سیاسی، امنیتی و ژئوپلیتیک از اساسی ترین اهداف اسرائیل در کشورهای غرب آسیا است.

ایجاد و تقویت گروه های تروریستی مانند داعش بخش دیگری از توطئه های رژیم صهیونیستی برای دستیابی به اهداف شوم و استعماری خود است. توجه به سیاست ها و اهداف اسرائیل در کشورهای غرب آسیا نشان می دهد که تنها راه مقابله با توطئه های این رژیم، حفظ وحدت و همبستگی مسلمانان، آگاهی بخشی به عموم و حمایت از مقاومت است تا بتوان از استقلال و امنیت کشورهای اسلامی حفاظت کرد و آینده ای امن و پایدار برای منطقه و جهان تأمین نمود. اسرائیل نه تنها تهدیدی برای منطقه، بلکه خطری جدی برای کل جهان و انسانیت به شمار می رود و باید به طور کامل از صحنۀ روزگار محو شود.

[1] بیانات در دیدار اعضای ستاد برگزاری کنگره بین المللی شهدای مقاومت و مدافع حرم؛ 30/03/1403