دعوت مردم به انتظار ظهور قائم

در سورۀ مبارکۀ یونس آیۀ 20 آمده است: «و یقولون لو لا أنزل علیه آیة من ربه فقل أنّما الغیب لله فانتظروا إنّی معکم من المنتظرین؛ می‌گویند چرا از جانب خدا یک آیه و نشانه‌ای نمی‌آید که همه چیز روشن شود؟ به آن‌ها بگو که غیب دست خداست. منتظر باشید! من هم با شما منتظرم.

فرصت محدود بهره‌مندی از دنیا برای اهل کبر

خداوند علت مهلت دادن به کافران را در سورۀ مبارکۀ شعراء آیۀ 205 تا 207 چنین بیان می‌فرماید: «أَفَرَأَيْتَ إِنْ مَتَّعْنَاهُمْ سِنِينَ، ثُمَّ جَاءَهُمْ مَا كَانُوا يُوعَدُونَ؛ پس خبر ده اگر ما آنان را سالیانی بهره‌مندی و برخورداری دهیم، سپس آن عذابی که به آن تهدید می‌شدند، به سراغشان آید.» نبی اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) در روایتی می‌فرمایند: خداوند عمر جهان را صد هزار سال قرار داده است. بیست هزار سالش برای سایر مردم و هشتاد هزار سالش برای اهل بیت به عنوان متخصص معصوم است که در این زمان دین حق غلبه می‌کند.

روز پیروزی و پایان مهلت توبه و تشرّف به حریم ایمان

تا پیش از ظهور منجی به کافران برای توبه و باگشت فرصت داده شده است، ولی اگر روز پیروزی رسید و صفوف حق و باطل کاملاً روشن شد، توبه‌هایی مانند توبۀ فرعون در زمان غرق شدن، دیگر فایده‌ای ندارد و چنین ایمانی هم دیگر به درد نمی‌خورد.

ظهور موعود؛ روز نمایش نشانه‌های خدا در جهان درون و جهان بیرون

نشانه‌های خدا برای تشخیص حق از باطل و جدا شدن صفوف آن‌ها در برون و درون انسان‌ها نشان داده می‌شود. خداوند در سورۀ مبارکۀ فصلت، آیۀ 53 فرموده است:«سَنُرِيهِمْ آيَاتِنَا فِي الْآفَاقِ وَفِي أَنْفُسِهِمْ حَتَّىٰ يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ؛ به‌زودی نشانه‌های خود را در کرانه‌ها و اطراف جهان و در نفوس خودشان به آنان نشان خواهیم داد تا برای آنان روشن شود که بی‌تردید او حق است.»

ظهور موعود؛ روز ملاقات مردم با «عالی‌ترین جلوه خدا در زمین»

در قرآن واقعه‌ای داریم که از آن تعبیر به ایام الله شده است. آیۀ 5 سورۀ مبارکۀ ابراهیم دربارۀ ایام الله می‌فرماید:«و ذکّرهم بأیّام الله إنّ فی ذلک لآیات لکلّ صبّارٍ شَکور» خداوند به پیامبرانش دستور می‌دهد، که مردم را به یاد ایام خدا بیاندازند. روزی که خدا خودش را به خوبی نشان می‌دهد.

تفکیک سریع پاکان و صالحان جهان از ناپاکان و مستکبران در آستانه‌‎ی حکومت صالحان

خداوند تأکید می‌کند که حتماً زمین را احیا خواهد کرد و می‌فرماید: «وعلموا إنّ الله یحی الأرض بعد موتها؛ این را بدانید که خداوند حتماً زمین را بعد از آن که مرده بود، احیا خواهد کرد!» (الحدید، ۱۷) حضرت امام محمد باقر (علیه‌السلام) فرمودند: حضرت مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) احیا کنندۀ زمین خواهد بود. کسی که می‌آید و مردگی‌ها، ظلم‌ها و فسادها را از بین می‌برد و زمین را احیا می‌کند، همان منجی آخرالزمان و موعود ادیان است.

افزایش قدرت و شمار صالحین در هنگام تحقق آینده

قرآن بشارت می‌دهد که زمان ظهور منجی و آینده‌ای که وعده داده شده، وقتی است که یاوران اهل حق، بسیار زیاد شده‌اند و در همین رابطه در سورۀ مبارکۀ جن آیۀ 24 می‌فرماید:«حتی إذا رأوا ما  یوعدون فسیعلمون من أضعف ناصراً و أقلّ عددا؛ زمانی که آن چیزی که به آن‌ها وعده داده شده، فرا برسد، خواهند دید که چه کسی از نظر یار و از نظر تعداد کم خواهد بود؟» نمونه‌ای از آن همین جریان طوفان الأقصی است، که هیچ کس فکر نمی‌کرد این حادثه که توسط یک گروه کوچک اتفاق افتاده، بتواند همۀ دنیا را علیه مستکبرین و ظالمین و حاکمین زمین بسیج کند؛ حتی یهودی‌های آمریکا در خود کاخ سفید، به نفع فلسطین و علیه اسرائیل شعار دادند.

میانه‌روی ویژگی منتظرانِ آینده‌ی موعود

خداوند از آینده‌ای خبر می‌دهد که باطل، مستکبرین، ظالمین و کافرین نیستند و آدم‌های خوب و صالحین در زمین حاکمند. در سورۀ إسرا ،آیۀ هشتاد و یک، می‌فرماید که: «قل جاء الحق و زهق الباطل إنّ الباطل کان زهوقا؛ بگو: که حق آمد و باطل زائل شد! که باطل زائل شدنیست. » خداوند طبق این آیه اراده کرده است که باطل را از بین ببرد؛ ولی الآن می‌بینیم که باطل، کفر، فساد، ظلم در همه جای دنیا هست؛ پس چه زمانی قرار است این آیه تحقق پیدا کند؟ حضرت امام محمد باقر (علیه‌السلام) دربارۀ این آیه می‌فرماید: هنگامی که قائم قیام کند، دولت باطل برچیده می‌شود.

غلبه‌ی حق بر تمام باطل؛ آینده موعود جهان در قرآن

قرآن کریم ضمن اینکه دین پیامبر اکرم (صل‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) را دین حق معرفی می‌کند؛ بشارت داده است که این دین حاکمیت جهانی پیدا خواهد کرد:«هُوَ الَّذیِ اَرسَلَ رَسولَهُ بِالهُدی وَ دینِ الحَقِّ لِیُـظهِرَهُ عَلَی الدّینِ کُلِّه؛ اوست که پیامبرش را با هدایت و دین حق فرستاد، تا آن را بر همۀ ادیان پیروز گرداند، هر چند مشرکان خوش نداشته باشند.» (التوبه، ۳۳) و این وعدۀ تخلف ناپذیر خداوند است.

انسان ؛ مخاطب مشترک تمام ادیان

مخاطب همۀ ادیان چه ادیان آسمانی و چه غیر آسمانی انسان است؛ در نتیجه سلسله‌ای از آموزه‌ها مثل مبدأ خلقت، خداوند، یا انبیاء بین آن‌ها مشترکند. یکی از این آموزه‌های مشترک در همۀ ادیان بحث آینده است.