مردم دنیا! فرهنگ‌ِ حاکم بر جهان کنونی، فرهنگ نگاه پســـت و حیوانی به انســـان اســـت. تمدن کنونی؛ تمدن سودجویی و غارت، تمدن خودخواهی و خودبرتربینی، تمدن جنگ و خونریزی، تمدن ظلم و فساد، تمدن وحشت و اضـطراب، تمدن فقر و گرسـنگی، تمدن غم و تاریکی، تمدن توهم و پوچ‌گرایی، تمدن بیکاری و بی‌خانمانی، این تمدن به پایان راه خود رســـیده و به‌زودی از درون نابود خواهد شـــد. علت نابودی تمدن فعلی پشـــت کردن به بخش‌های اصـلی و اصـیل وجود انسـان اسـت. بخش‌های عقلانی و معنوی حذف شـده و این همه تبعات به‌بار آمده است.
تمدن حاکم بر جهان، آرمان‌ها و آرزوهای انســـان را در حد نیازهای حیوانی از قبیل همســـرگزینی و تشـــکیل خانواده، کار، تفریح، مسـکن‌گزینی و امثال این‌ها محدود کرده اسـت و حتی از دادن همین مقدار حق حداقلی به انســان‌های روی زمین عاجز اســت و فقط درصــد بســیار کمی در روی زمین از رفاه مطلوب و شــایســته انســان برخوردار هستند.
تمدن کنونی تمام عمر و استعدادهای اصلی و جاودانه‌ی انسان را هدر داده و او را در زندان لذات و نیازهای مادی و حیوانی اسـیر کرده اسـت. تمدن کنونی مانع رشـد انسـان در ابعاد عقلانی و الهی‌اش می‌شـود. این تمدن خشـن و وحشـی، انسـان را بریده از حقیقت آسـمانی و روح جاودانه و الهی او؛ فقط برای اهداف اسـتثماری و قدرت طلبانه خود می‌خواهد.
سـردمداران تمدن کنونی با هر ندایی که علاوه بر بهره‌مندی از رفاه مادی و دنیایی انسـان به دنبال حقوق معنوی و ارزشـمند و آسـمانی او باشـد، به‌شـدت می‌جنگند. خون پاك صـدها هزار نفر از آزادی‌خواهان و بشـردوسـتانی که علاوه بر حقوق مادی و دنیایی، به دنبال عدالت و آزادی‌های انســانی و الهی بودند به وســیله حاکمان فاســد و سـتمگری که رهبران این تمدن ننگین می‌باشـند، به زمین ریخته شـده اسـت. هم اکنون نیز ده‌ها هزار نفر از این آزادی‌خواهان مهربان که عاشـق انسـانیت و همه ابعاد وجودی انسـان هسـتند، در زندان‌های مخوف دولت‌های ضـد بشر و آدم‌خوار، در بند هستند.
انبیا و رهبران الهی و نیز رهبران بزرگ آزادی و عدالت در ســراســر جهان هرگز از ســردمداران ظلم و فســاد در جهان نترسیدند. آن‌ها با شجاعت و عشق به حقیقت، عشق به انسان‌ها و نیز ایمان به ارزش ذاتی و جاودانه انسان به تنهایی و یا با یاران اندك در مقابل سـتمگران ضـد بشـریت مقاومت کردند و در بسـیاری از صـحنه‌ها با وجود ضـعف و کمبود در برابر دشـمنان انسـانیت به یاری و لطف خداوند پیروز شـدند. ما نیز به هیچ وجه نباید در مقابل زورگویان آدم‌خوار ترس و ضـعف داشـته باشـیم؛ باید به عشـق عدالت و آزادی حقیقی و به عشـق میلیاردها انسـان مظلوم و مســتضــعف روی زمین در مقابل آن‌ها بایســتیم تا به کمک خداوند قادر و مهربان زمینه را برای ظهور منجی بشریت و نابودی کامل ستمگران آماده سازیم.
خداوند مهربان که معشـوق اصـلی همه انسـان‌هاسـت در تمام کتب آسـمانی بشـارت آینده‌ای روشـن و زیبا را به همراه صــلح و آرامش و نیز رفاه غیرقابل توصــیف مادی و معنوی به همه انســان‌ها داده، اما از آنجا که او به همه انسـان‌ها اختیار و آزادی داده اسـت تا خود آینده و سـبک زندگی خویش را انتخاب کنند، از ما خواسـته اسـت که در درجه نخسـت خود را با اختیار و آزادی الهی، باید این آینده شـیرین و زیبا را بخواهیم و در درجه بعدی برای به دســت آوردن آن تلاش کنیم تا او نیز به کمک ما آید و این آینده روشــن را به همه انســان‌ها هدیه نماید. به عبارت دیگر یاری خداوند منتظر همت و همدلی و قیام ماست.
کجاست آنکه ظهورش زمین را برای هزاران سال به بهشت تبدیل می‌نماید؟
کجاست آنکه دانش‌های الهی در تمامی رشته‌های مورد نیاز و علاقه بشر را در اختیار او قرار می‌دهد؟ کجاست کسی که به یُمن آمدنش تازه انسان و عظمت او شناخته و رمز خلقت او دانسته می‌شود؟ کجاست کسی که به یُمن آمدنش زندگی حقیقی و انسانی بشر در زمین آغاز می‌شود؟
کجاسـت کسـی که به یُمن آمدنش دوران حاکمیت شـیطان و شـیطان صـفتان ظالم و خودشـیفته تمام می‌شـود و دوران حاکمیت بهترین، پاك‌ترین، مهربان‌ترین عالم‌ترین بندگان خدا آغاز می‌گردد.
کجاسـت آنکه به یُمن آمدنش مردم به‌قدری پاك و بزرگ می‌شـوند که از گناه و فسـاد و ظلم متنفر می‌شـوند و از وسوسه‌ها نجات پیدا می‌کنند؟
کجاسـت آنکه حیوانات دریاها و جنگل‌ها و حیواناتی را که در شـهرها اسـیر ظلم و خشـونت و خودخواهی انسـان‌ها هستند نجات دهد؟
ای شــادکننده بندگان! ای بهترین بخشــندگان! ای بهترین یاری‌‌دهنده! ای بهترین روزی‌‌دهنده! ای کســی که باشـکوه و زیبایی! ای پادشـاه هسـتی! ای کسـی که همه چیز و همه کس در برابر قدرت و عظمت تو خوار و ناچیز اسـت! ای کسـی که آسـمان‌ها و زمین به امر تو برپا گشـته و زمین با اراده و رحمت تو آرام گرفته اسـت! خدایا تو نهایت امید بندگانت هسـتی. تو برطرف‌کننده هر گرفتاری و غم هسـتی. تو تنها امید، در هنگام سـختی، بهترین مونس، در هنگام وحشـت، مهربان‌ترین همراه ما در غربت، فریادرس در گرفتاری، راهنما در سـرگردانی، ثروت در هنگام فقر و پناه امن در بیچارگی هستی.
ای محبوب، تو آگاه به اسـرار ما، پوشـاننده گناهان ما و نورانی‌‌کننده دل‌های ما هسـتی. تو مالک و خالق هر چیز، برتر از هر چیز، آگاه به هر چیز و قادر بر هر چیز هستی.
ای خدای مهربان! ای سـرور ما! تو پشـتیبان کسـانی هسـتی که پشـتیبان ندارند و تکیه‌گاه کسـانی هسـتی که تکیه‌گاه ندارند. تو پناه کسـانی هسـتی که پناهی ندارند و فریادرس کسـانی هسـتی که هیچ فریادرسـی ندارند. تو مونس کسانی هستی که مونسی ندارند.
هر کس از تو هـدایـت بخواهـد، او را هـدایـت می‌کنی و هر کســـی از تو محـافظـت و یـاری بخواهـد او را حفظ و یـاری می‌کنی.
پادشـاهی و قدرت تو هرگز پایان نمی‌پذیرد. توجه و لطف و مهربانی‌ات همیشـگی اسـت. هیچ کسـی به اندازه تو به عهدش وفادار نیست؛ تو عهد کرده‌ای و قول دادهای که اگر بندگانت از سایر افراد و اسباب زمینی قطع امید کنند و به سراغ تو آیند و تو را با دلشکسته و توبه‌ای حقیقی بخوانند، دعای آن‌ها را اجابت می‌کنی.
تو دوست داشتنی‌ترین معشوق، باوفاترین دوست و بهترین کسی هستی که ما می‌توانیم با او انس بگیریم و به او پناه ببریم. تو همه دعاها و ناله‌های ما بیچارگان را می‌شــنوی، تو همه را از غرق شــدن نجات می‌دهی، تو ما را از هلاکـت می‌رهـانی، تو بیمـاران مـا را شـــفـا می‌دهی، تو می‌خنـدانی و می‌گریـانی، تو هســـتی کـه حیـات می‌دهی و می‌میرانی.
یک پاسخ
با سلام واحترام
خیلی بابت راه اندازی این سایت خوشحال شدم.
خدا خیرتون بده و در پناه او موفق باشید.