انسان‌ در دین‌داری باید به روشی که خدا راضی است عمل نماید؛ زیرا تنها با آن روش می‌تواند، خلیفة الله شده و به هدف خلقت خود برسد. خداوند در آیه 55 سوره مبارکه نور فرموده است: «وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِي الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ؛ خدا به کسانی از شما که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده‌اند، وعده داده است که حتماً آنان را در زمین جانشین [دیگران] کند، همان‌گونه که پیشینیان آنان را جانشین [دیگران] کرد.» در سوره مبارکه نمل آیه 62 بیان کرده که؛ «وَيَجْعَلُكُمْ خُلَفَاءَ الْأَرْضِ؛ و شما را جانشینان [دیگران در روی] زمین قرار می‌دهد.» و در آیه 55 سوره مبارکه نور خلافت را به صالحین از اهل ایمان اختصاص داده است. قرآن می‌فرماید: دین مورد رضایت خدا دینی است که تنها اهل‌بیت می‌توانند آن را ‌حاکم و اداره کنند؛ در نتیجه در جریان غدیر وقتی که پیامبر اکرم (صل‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) را منصوب کرد، خداوند فرمود: «الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي؛ امروز [با نصبِ علی‌بن‌ابی‌طالب به ولایت، امامت، حکومت و فرمانروایی بر امت] دینتان را برای شما کامل و نعمتم را بر شما تمام کردم.» (المائده، 3) امروز که امام علی یعنی متخصص معصوم، معرفی شد، من دینتان را کامل کردم و راضی شدم که اسلام دین شما باشد. پس آن دینی که مورد رضایت خداست، دین اهل بیت است.

شیعه و سنی معتقدند که آن کسی که قرار است دین اسلام و دین حق را بر همه ادیان غلبه دهد حضرت مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) از اهل بیت پیامبر (صل‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) است. در این آیه می‌فرماید خدا وعده داده شما را به تمکین و قدرت برساند تا بتوانید آن دین حقیقی؛ یعنی دین اهل بیت را در کل کره زمین برپا کنید، تا همه بتوانند به این دین عمل کرده و مانعی نداشته باشند. وقتی او بیاید همه با امنیّت و آرامش تمام، در کره زمین، دینی که مورد رضایت خداست، یعنی دین اهل بیت (علیهم‌السلام) را پذیرفته و بدون ترس از مسخره شدن، تهدید، تحقیر و محدودیت، می‌توانند آن را  اجرا کنند. در واقع « وَيَجْعَلُكُمْ خُلَفَاءَ الْأَرْضِ و شما را جانشینان [دیگران در روی] زمین قرار می‌دهد.» (النمل، ۶۲) محصول اجرای جهانیِ این دین است؛ یعنی انسان‌های زیادی به مقام خلیفه اللهی و مقام کامل انسانی و هدف خلقتشان می‌رسند. در این حالت انسان به راحتی می‌تواند عبودیت خدا را داشته باشد. «يَعْبُدُونَنِي لَا يُشْرِكُونَ بِي شَيْئًا؛ [و] هیچ‌چیزی را شریک من نگیرند.» (النور، ۵۵)؛ یعنی  در امنیت بتوانید حرف‌های منِ خدا که مربی شما هستم را گوش کنید و حرفای غلط، مشرکانه، ضعیف را با این عبودیّت مخلوط نکنید. تمرین خالص شدن، عبودیت بدون شرک؛ تمرین دقیق و درستِ آنچه که رب العالمین و مربی انسان به او می‌دهد در این محیط امکان پذیر است. وقتی شرک در عبودیت نباشد آدم‌ها خیلی زود شبیه مربی و ربشان می‌شوند.