پيامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم): «مَن سَألَ اللّه َ الشَّهادَةَ بِصِدقٍ بَلَّغَهُ اللّه ُ مَنازِلَ الشُّهَداءِ و إن ماتَ عَلى فِراشِهِ.» (متقی هندی، علی بن حسام الدین، کنز العمّال فی سنن الاقوال و الافعال، محقق بكری حيانی، صفوه السقا، بیروت، مؤسسه الرساله، 1401ق، ج4، ص421) (هر كس صادقانه از خداوند شهادت بخواهد، خداوند او را به مقام شهيدان مى رساند، هر چند در بستر بميرد.)

«ما در انتظار رؤیت خورشیدیم.» (خمینی، روح الله، صحیفه امام، تهران، موسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى(س)، ۱۳۸۹ش، چاپ پنجم، ج۲۰، ص۱۹۷)

«اميد است كه اين انقلاب جرقه و بارقه‌اى الهى باشد كه انفجارى عظيم در توده‌هاى زير ستم ايجاد نمايد و به طلوع فجر انقلاب مبارك حضرت بقية اللَّه- ارواحنا لمقدمه الفداء- منتهى شود.» (خمینی، روح الله، صحیفه امام، تهران، موسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى( س)، ۱۳۸۹ش، چاپ پنجم، ج۱۵، ص۲۶)

«من اميدوارم كه ما به مطلوب حقيقى برسيم و متصل بشود اين نهضت به نهضت بزرگ اسلامى و آن نهضت ولى عصر- سلام اللَّه عليه- هست.» (خمینی، روح الله، صحیفه امام، تهران، موسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى( س)، ۱۳۸۹ش، چاپ پنجم، گ۱۲، ص۴۳۰)

«و ما مهيا هستيم و شما و ما مهيا هستيم كه تمام اين توطئه‌‌ها را خنثى كنيم و ان شاء اللَّه، اسلام را به آن طور كه هست، در اين مملكت پياده كنيم و مسلمين جهان نيز اسلام را در ممالك خودشان پياده كنند و دنيا، دنياى اسلام باشد، و زور و ظلم و جور از دنيا برطرف بشود و [اين‌] مقدمه باشد براى ظهور ولى عصر- ارواحنا فداه.» (خمینی، روح الله، صحیفه امام، تهران، موسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى( س)، ۱۳۸۹ش، چاپ پنجم، ج۱۵، ص۲۶۲)

«راه طولانى است، و قوى باشيد، قدرتمند باشيد؛ اراده‌تان قوى باشد. ان شاء اللَّه كه اين چهره‌هاى نورانى ذخيره براى اسلام باشد و متصل بشود اين زمان به زمان ظهور مهدى- سلام اللَّه عليه.» (خمینی، روح الله، صحیفه امام، تهران، موسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى( س)، ۱۳۸۹ش، چاپ پنجم، ج۹، ص۳۲)

«و من اميدوارم كه اين كشور با همين قدرت كه تا اينجا آمده است و با همين تعهد و با همين بيدارى، كه از اول قيام كرده است و تا اينجا رسانده است، باقى باشد اين نهضت و اين انقلاب و قيام، تا صاحب اصلى ان شاء اللَّه، بيايد. و ما و شما و ملت ما امانت را به او تسليم كند.» (خمینی، روح الله، صحیفه امام، تهران، موسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى( س)، ۱۳۸۹ش، چاپ پنجم، ج۱۵، ص۳۸۵)

«و شما اى مستضعفان جهان واى كشورهاى اسلامى و مسلمانان جهان بپاخيزيد و حق را با چنگ و دندان بگيريد و از هياهوى تبليغاتى ابرقدرت‌ها و عمّال سرسپرده آنان نترسيد؛ و حكام جنايتكار كه دسترنج شما را به دشمنان شما و اسلام عزيز تسليم مى‌كنند از كشور خود برانيد؛ و خود و طبقات خدمتگزار متعهد، زمام امور را به دست گيريد و همه در زير پرچم پر افتخار اسلام مجتمع، و با دشمنان اسلام و محرومان جهان به دفاع برخيزيد؛ و به سوى يك دولت اسلامى با جمهوريهاى آزاد و مستقل به پيش رويد كه با تحقق آن، همه مستكبران جهان را به جاى خود خواهيد نشاند و همه مستضعفان را به امامت و وراثت ارض خواهيد رساند. به اميد آن روز كه خداوند تعالى وعده فرموده است.» (خمینی، روح الله، صحیفه امام، تهران، موسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى( س)، ۱۳۸۹ش، چاپ پنجم، ج۲۱، ص۴۴۸)

«خداى تبارك و تعالى به مستضعفان وعده پيروزى داده است. و نمونه‌هاى پيروزى‌مستضعفان يكى بعد از ديگرى پيدا مى‌شود. و من اميدوارم كه اين نقطه عطف تاريخى كه از ايران پيدا شده است به همه ممالك اسلامى، بلكه به همه مستضعفان جهان، پرتوافكن باشد.» (خمینی، روح الله، صحیفه امام، تهران، موسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى( س)، ۱۳۸۹ش، چاپ پنجم، ج۱۱، ص۳۵۳)

«نويد مى‌دهم كه به خواست خداى بزرگ آتيه درخشان نزديكى در انتظار ملل مظلوم است.» (خمینی، روح الله، صحیفه امام، تهران، موسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى( س)، ۱۳۸۹ش، چاپ پنجم، ج۲، ص۱۴۲)

«بر شما جوانان روشنفكر است كه از پاى ننشينيد تا خواب رفته‌‌ها را از اين خواب مرگبار برانگيزانيد؛ و با فاش كردن خيانت‌ها و جنايتهاى استعمارگران و پيروان بى‌فرهنگ آن‌ها غفلت زده‌‌ها را آگاه نماييد، و از اختلاف كلمه و تفرقه و هواهاى نفسانى كه رأس همه فسادهاست احتراز كنيد.» (خمینی، روح الله، صحیفه امام، تهران، موسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى( س)، ۱۳۸۹ش، چاپ پنجم، ج۲، ص۱۴۲)

«آواى انقلاب بزرگ ايران در كشورهاى اسلامى و ديگر كشور‌ها طنين‌انداز و افتخارساز است. شما ملت شريف، به جوانان غيور ملتهاى اسلامى هشدار داده‌ايد. اميد است با دست تواناى شما، پرچم پر افتخار حكومت اسلامى در تمام اقطار به اهتزاز در آيد. اين است مسألت من از خداوند تعالى. (خمینی، روح الله، صحیفه امام، تهران، موسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى(س)، ۱۳۸۹ش، چاپ پنجم، ج۵، ص۷۸)

حدیث قدسی: «يَا مُوسَى سَلْنِي كُلَّمَا تَحْتَاجُ إِلَيْهِ حَتَّى عَلَفَ شَاتِكَ وَ مِلْحَ عَجِينِكَ؛ از من مانند كسى سؤال كن كه خود را به وى نيازمند مى‌دانى. حتى علف گوسفندان و نمک خمیرت را از من بخواه‌.» (حر عاملی، محمد بن حسن، کلیات حدیث قدسی، محقق زین‌العابدین کاظمی خلخالی، ابوالفضل چاره‌ساز و کمال کاتب، تهران، دهقان، ۱۳۸۰، ص۱۴۶)

«إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ؛ [پروردگارا!] تن‌ها تو را می‌پرستیم وتن‌ها از تو کمک می‌خواهیم.» (الفاتحه، ۵)

«عَنْ أَبِي حَمْزَةَ اَلثُّمَالِيِّ قَالَ قَالَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ‌اَلسَّلاَمُ فِي خُطْبَتِهِ: أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ اَلذُّنُوبِ اَلَّتِي تُعَجِّلُ اَلْفَنَاءَ فَقَامَ إِلَيْهِ عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ اَلْكَوَّاءِ اَلْيَشْكُرِيُّ فَقَالَ يَا أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ أَوَ تَكُونُ ذُنُوبٌ تُعَجِّلُ اَلْفَنَاءَ فَقَالَ نَعَمْ وَيْلَكَ قَطِيعَةُ اَلرَّحِمِ إِنَّ أَهْلَ اَلْبَيْتِ لَيَجْتَمِعُونَ وَ يَتَوَاسَوْنَ وَ هُمْ فَجَرَةٌ فَيَرْزُقُهُمُ اَللَّهُ وَ إِنَّ أَهْلَ اَلْبَيْتِ لَيَتَفَرَّقُونَ وَ يَقْطَعُ بَعْضُهُمْ بَعْضاً فَيَحْرِمُهُمُ اَللَّهُ وَ هُمْ أَتْقِيَاءُ.» (كلينى، محمد بن يعقوب، الكافی، محقق و مصحح علی اکبر غفارى و محمد آخوندى، تهران، دار الكتب الإسلامية، 1407 ق، چاپ چهارم، ج۲، ص۳۴۷) (ابو حمزۀ ثمالى گويد: امير المؤمنين عليه السلام در خطبۀ فرمود: پناه ميبرم بخدا از گناهانى كه در نابودى (گنه‌كار) شتاب كنند، عبد اللّ ه بن كواء يشكرى برخاست و گفت: اى امير مؤمنان مگر گناهانى هم هست كه در نابودى شتاب كنند؟ فرمود: آرى واى بر تو آن قطع رحم است، هر آينه (چه بسا) خاندانى هستند كه گرد هم آيند و يارى هم كنند و با اينكه از حق دورند خداوند بآن‌ها روزى دهد، و (چه بسا) خاندانى كه از هم جدا شوند و از همديگر ببرند پس خدا آن‌ها را محروم (از روزى) كند با اينكه پرهيزگارند.)

امام صادق(علیه‌السلام): «فَمَنْ عَرَفَ إِمَامَهُ كَانَ كَمَنْ كَانَ فِي فُسْطَاطِ اَلْمُنْتَظَرِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ.» (كلينى، محمد بن يعقوب، الكافی، محقق و مصحح علی اکبر غفارى و محمد آخوندى، تهران، دار الكتب الإسلامية، 1407 ق، چاپ چهارم، ج 1، ص 372) (پس هر كه امامش را شناسد، مانند كسى است كه در خيمۀ امام منتظر باشد.)

«مسئله ديگر صدور انقلاب است كه بار‌ها گفته‌ام: ما با كسى جنگى نداريم. امروز انقلاب ما صادر شده است. در همه جا اسم اسلام است و مستضعفين به اسلام چشم دوخته‌اند. بايد با تبليغات صحيح، اسلام را آن گونه كه هست، به دنيا معرفى نماييد.» (خمینی، روح الله، صحیفه امام، تهران، موسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى(س)، ۱۳۸۹ش، چاپ پنجم، ج۱۵، ص۳۲۱)

«وقتى ملت‌‌ها اسلام را شناختند، قهراً به آن روى مى‌آورند و ما چيزى جز پياده شدن احكام‌اسلام در جهان نمى‌خواهيم.» (خمینی، روح الله، صحیفه امام، تهران، موسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى(س)، ۱۳۸۹ش، چاپ پنجم، ج۱۵، ص۳۲۱)

«ما امروز دورنماى صدور انقلاب اسلامى را در جهان مستضعفان و مظلومان بيش از پيش مى‌بينيم و جنبشى كه از طرف مستضعفان و مظلومان جهان عليه مستكبران و زورمندان شروع شده و در حال گسترش است، اميدبخش آتيه روشن است و وعده خداوند تعالى را نزديك و نزديكتر مى‌نمايد. گويى جهان مهيا مى‌شود براى طلوع‌ آفتاب ولايت از افق مكه معظمه و كعبه آمال محرومان و حكومت مستضعفان.» (خمینی، روح الله، صحیفه امام، تهران، موسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى(س)، ۱۳۸۹ش، چاپ پنجم، ج۱۵، ص۳۲۱)

«مسئولان ما بايد بدانند كه انقلاب ما محدود به ايران نيست. انقلاب مردم ايران نقطه شروع انقلاب بزرگ جهان اسلام به پرچمدارى حضرت حجت- ارواحنا فداه- است كه خداوند بر همه مسلمانان و جهانيان منت نهد و ظهور و فرجش را در عصر حاضر قرار دهد. مسائل اقتصادى و مادى اگر لحظه‌اى مسئولين را از وظيفه‌اى كه بر عهده دارند منصرف كند، خطرى بزرگ و خيانتى سهمگين را به دنبال دارد. بايد دولت جمهورى اسلامى تمامى سعى و توان خود را در اداره هر چه بهتر مردم بنمايد، ولى اين بدان معنا نيست كه آن‌ها را از اهداف عظيم انقلاب كه ايجاد حكومت جهانى اسلام است منصرف كند.» (خمینی، روح الله، صحیفه امام، تهران، موسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى(س)، ۱۳۸۹ش، چاپ پنجم، ج۲۱، ص۳۲۷)

«من با جرأت مدعى هستم كه ملت ايران و توده ميليونى آن در عصر حاضر بهتر از ملت حجاز در عهد رسول اللَّه- صلى اللَّه عليه و آله- و كوفه و عراق در عهد امير المؤمنين و حسين بن على- صلوات اللَّه و سلامه عليهما- مى‌باشند. آن حجاز كه در عهد رسول اللَّه- صلى اللَّه عليه و آله- مسلمانان نيز اطاعت از ايشان نمى‌كردند و با بهانه‌هايى به جبهه نمى‌رفتند، كه خداوند تعالى در سوره «توبه» با آياتى آن‌ها را توبيخ فرموده و وعده عذاب داده است. و آن قدر به ايشان دروغ بستند كه به حسب نقل، در منبر به آنان نفرين فرمودند.» (خمينى، روح‌الله، صحیفه امام، تهران، مؤسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى (س)، ۱۳۸۹، چاپ پنجم، ج۲۱، ص۴۱۰)

«بشریت دارد همین‌طور این راه را طى میکند تا به اتوبان برسد؛ این اتوبان، دورانِ مهدویت است، دوران ظهور حضرت مهدى (سلام الله علیه) است. این‌جور نیست که وقتى به آنجا رسیدیم، یک حرکت دفعى انجام بگیرد و بعد هم تمام بشود؛ نه، آنجا یک مسیر است. در واقع باید گفت زندگى اصلى بشر و حیات مطلوب بشر از آنجا آغاز میشود و بشریت تازه مى‌افتد در راهى که این راه یک صراط مستقیم است و او را به مقصد آفرینش میرساند؛ «بشریت» را میرساند، نه آحادى از بشریت را، نه افراد را، مجموعه‌‌ها را میرساند.» (بیانات در دیدار پژوهشگران و کارکنان‌ مؤسسه «دارالحدیث» و پژوهشگاه «قرآن و حدیث» ۱۳۹۳/۰۳/۲۱)

«وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ؛ و هرگز گمان مبر آنان که در راه خدا کشته شدند مرده اند، بلکه زنده اند و نزد پروردگارشان روزی داده می‌شوند.» (آل عمران، 169)

پيامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم): «مَن سَألَ اللّه َ الشَّهادَةَ بِصِدقٍ بَلَّغَهُ اللّه ُ مَنازِلَ الشُّهَداءِ و إن ماتَ عَلى فِراشِهِ.» (متقی هندی، علی بن حسام الدین، کنز العمّال فی سنن الاقوال و الافعال، محقق بكری حيانی، صفوه السقا، بیروت، مؤسسه الرساله، ۱۴۰۱ق، ج4، ص421) (هر كس صادقانه از خداوند شهادت بخواهد، خداوند او را به مقام شهيدان مى رساند، هر چند در بستر بميرد.)

امام باقر(علیه‌السلام): «مَا ضَرَّ مَنْ مَاتَ مُنْتَظِراً لِأَمْرِنَا أَلاَّ يَمُوتَ فِي وَسَطِ فُسْطَاطِ اَلْمَهْدِيِّ وَ عَسْكَرِهِ.» (کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، گردآورنده علی اکبر غفاری و محمد آخوندی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۸۹ق، ج۱، ص۳۷۲) (براى كسى كه در انتظار (فرج و ظهور) ما مرده است، زيانى نيست [چه زیانی است] كه در ميان خيمۀ حضرت مهدى و در ميان قشون او نمرده باشد.)
امام زمان(علیه‌السلام): «اَكثِروا الدُّعاءَ بِتَعجِیل الفَرَجِ فَاِنَّ ذلِكَ فَرَجُكُم.» (ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین و تمام النعمه، مصحح علی اکبر غفاری، تهران، اسلامیه، ۱۳۹۵ق، چاپ دوم، ج٢، ص۴۸۳) (براى تعجيل فرج بسيار دعا كنيد كه همان فرج شماست.)

«عَنِ اَلرِّضَا عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ أَنَّهُ كَانَ يَقُولُ لِأَصْحَابِهِ: عَلَيْكُمْ بِسِلاَحِ اَلْأَنْبِيَاءِ فَقِيلَ وَ مَا سِلاَحُ اَلْأَنْبِيَاءِ قَالَ اَلدُّعَاءُ.» (کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، گردآورنده علی اکبر غفاری و محمد آخوندی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۸۹ق، ج۲، ص۴۶۸) (حضرت رضا عليه السّلام هميشه به اصحاب خود ميفرمود: بر شما باد به اسلحۀ پيمبران به او عرض شد: اسلحۀ پيمبران چيست‌؟ فرمود: دعاء است.)

«قُلْ مَا يَعْبَأُ بِكُمْ رَبِّي لَوْلَا دُعَاؤُكُمْ فَقَدْ كَذَّبْتُمْ فَسَوْفَ يَكُونُ لِزَامًا؛ بگو: اگر دعایتان نباشد پروردگارم به شما ارجی ننهد، پس شما که [قاطعانه آیات خدا و پیامبرش را] تکذیب کردید، [کیفر این تکذیب برای همیشه] ملازم [شما] خواهد بود.» (الفرقان، 77)

«وَاتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ آلِهَةً لَا يَخْلُقُونَ شَيْئًا وَهُمْ يُخْلَقُونَ وَلَا يَمْلِكُونَ لِأَنْفُسِهِمْ ضَرًّا وَلَا نَفْعًا وَلَا يَمْلِكُونَ مَوْتًا وَلَا حَيَاةً وَلَا نُشُورًا؛ و [مشرکان] به جای او معبودانی اختیار کرده اند که چیزی را نمی آفرینند و خود آفریده می‌شوند، و برای خودشان مالک زیان و سودی نیستند، و قدرت و تسلطی بر مرگ و حیات و برانگیختن پس از مرگ ندارند.» (الفرقان، 3)

«قُلْ لَا أَمْلِكُ لِنَفْسِي نَفْعًا وَلَا ضَرًّا إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ وَلَوْ كُنْتُ أَعْلَمُ الْغَيْبَ لَاسْتَكْثَرْتُ مِنَ الْخَيْرِ وَمَا مَسَّنِيَ السُّوءُ إِنْ أَنَا إِلَّا نَذِيرٌ وَبَشِيرٌ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ؛ بگو: من قدرتِ [جلبِ] سودی و [دفعِ] زیانی را از خود ندارم جز آنچه خدا خواهد، و [غیب هم نمی دانم] اگر غیب می‌دانستم، یقیناً برای خود ازهر خیری فراوان و بسیار فراهم می‌کردم وهیچ گزند وآسیبی به من نمی رسید؛ من فقط برای گروهی که ایمان می‌آورند، بیم دهنده و مژده رسانم.» (الاعراف، 188)